ye'l verde de los sos güeyos,
esi nel que crecen montes
tan altos como les sos piernes.
El mio país
cada nueche,
entre les sábenes de la so cama.
El mio país
ye la lluvia que resuena
nes sableres de la so sorrisa.
El mio país
ye la galerna que guarda,
bien adientro,
corriendo poles sos venes.
El mio país
ye la seronda del so pelo,
marrón,
como les fueyes
que mueve na so alma.
El mio país
ye ella,
sabor a mar
a tierra verde,
a fríu azul.
No hay comentarios:
Publicar un comentario